Powstanie Wielkopolskie w Rakoniewicach

Urodzony 17 grudnia 1899 r. w Rakoniewicach syn Marcina i Marii.
Od 1906 r. do 1914 r. uczęszczał do szkoły podstawowej w Rakoniewicach. 16 czerwca 1917 r. został powołany do wojska niemieckiego, gdzie przebywał do 7 grudnia 1918 r. Jako żołnierz niemiecki był na froncie we Francji gdzie został ranny.
7 grudnia 1918 r. otrzymał 14-dniowy urlop wypoczynkowy, z którego do armii pruskiej już nie powrócił.

W początkach stycznia 1919 roku wstępuje do powstańczej drużyny rakoniewickiej.

4 stycznia 1919 roku bierze udział w obronie Rakoniewic, jest członkiem grupy broniącej miasto u wylotu na szosie do Rostarzewa.

5 stycznia 1919 r. uczestniczy w oswobodzeniu Rostarzewa i Wolsztyna. Po zdobyciu Wolsztyna, wraz z innymi powstańcami walczy o wyzwolenie Kopanicy, Babimostu i Nowego Kramska.

Po Powstaniu Wielkopolskim Stefan Nowak brał udział w wojnie bolszewickiej w okolicach Bobrujska. Z frontu został odkomendorowany do Szfadronu 17 Pułku Ułanów w Zbąszyniu, gdzie proponowano mu stanowisko żołnierza zawodowego. Propozycji nie przyjął i wrócił do Rakoniewic.

27 sierpnia 1939 r. został wcielony do szpitala nr 702 DOK VII Poznań. Walczył w okolicach Kutna, Strykowa, Zgierza, Łowicza i Piątku, gdzie 10 września wraz z grupą 10 tyś. żołnierzy dostaje się do niewoli niemieckiej. Ale już 10 października został zwolniony i wrócił do domu. Miejscowi Niemcy zatrudnili Nowaka w niemieckiej spółce rolniczej w Rakoniewicach jako robotnika wagowego. Pracował tu aż do wyzwolenia Rakoniewic w dniu 25 stycznia 1945 r.

ODZNACZENIA

1. Wielkopolski Krzyż Powstańczy
2. Brązowy Krzyż Zasługi
3. Medal Zwycięstwa i Wolności
4. Odznaka Grunwaldu
5. Złoty Krzyż Zasługi

Opracował: Kazimierz Nowak