Urodzony 17 maja 1902 r. z ojca Jana i matki Michaliny z domu Adamczak. Uczęszczał do szkoły w Rakoniewicach, po jej ukończeniu pracował w rolnictwie. Trzeciego stycznia 1919 r. wstąpił do rakoniewickiej drużyny powstańczej. Po oswobodzeniu miasta pełnił służbę na posterunku w Rakoniewicach.
Wcielony do kompani opalenicko-bukowskiej pod dowództwem Klemczaka, 18 lutego wyruszył na front pod Międzychód. Tam przebywał trzy miesiące poczym 28 maja znalazł się we Wronkach gdzie został przydzielony do nowo utworzonego pułk pod nazwą „Siódmy Pułk Strzelców Wielkopolskich” pod dowództwem Siudy i Zenktelera. Brał udział w oswobodzeniu Zbąszynia, Chodzieży, Nakła, Leszna i Rawicza. Po oswobodzeniu Leszna i Rawicza powrócił do Chodzieży. Z powodu choroby został przewieziony do Gniezna skąd został zwolniony do domu. W 1923 roku został powołany do wojska w ramach pierwszego poboru wojska polskiego do 57 pułku 3 kopani „Karabinierów maszynowych” w Poznaniu.
Po zwolnieniu z wojska pracował do 1925 r., w firmie Szejme Wes w Sierakowie, gdzie uległ nieszczęśliwemu wypadkowi i stracił prawą nogę.
Podczas okupacji pracował w fabryce obuwia w Rakoniewicach.
ODZNACZENIA
- Wielkopolski Krzyż Powstańczy
0 komentarze:
Prześlij komentarz